نمایندگان مجلس شورای اسلامی در انجام وظایف نمایندگی به دو کار مهم میپردازند، یکی شرکت در جلسات علنی برای بیان نظرات و بررسی نهایی طرحها و لوایح و سرانجام تصویب یا رد آنها، و دیگر شرکت در کمیسیونهای داخلی مجلس به منظور بحث و بررسی پیرامون لوایح و طرحهای پیشنهادی.
مطابق آییننامه داخلی مجلس، نمایندگان باید در روزی که قبلاً برای تشکیل جلسه معین میشود در مجلس حاضر شوند و نهایتاً 15 دقیقه پس از تشکیل جلسه در تالار جلسه حضور یابند، در صورت تأخیر، از طرف هیأت رئیسه اسامی متأخرین اعلام خواهد شد و نیز هر یک از نمایندگان که در مواقع اخذ رأی با اعلام قبلی رئیس مجلس مبنی بر منع خروج از جلسه بدون عذر موجه غایب باشد برای هر رأی مستحق یک توبیخ است.
مذاکرات مجلس، طبق اصل شصتونهم قانون اساسی علنی و گزارش کامل آن باید به طور مستقیم از طریق رادیو و روزنامه کشور برای اطلاع عموم منتشر شود. در جلسات علنی، مردم و خبرنگاران رسانههای گروهی داخلی و خارجی میتوانند شرکت کنند. ترتیب جلسات مجلس و دستور جلسات و نحوه انتقاد و اداره آن و انجام نطقهای قبل از دستور و مذاکرات و جریان بررسی و تصویب لوایح و طرحها و سؤال از هیأت وزیران و استیضاح آنها و تشکیل جلسات غیرعلنی و ... به شرح ذیل میباشد:
حال به توضیح مختصری درباره (برخی از) موارد فوق اکتفا میکنیم:
نطق میان دستور فقط بیان نظرات و مواضع خود شخص محسوب میگردد و بر طبق قانون اساسی نمایندگان در مقام ایفای نمایندگی در اظهارنظر آزادند و نمیتوان آنها را به سبب نظراتی که در مجلس اظهار کردهاند تعقیب یا توقیف کرد اما بر طبق آییننامه داخلی مجلس شورای اسلامی نمایندگان بر اساس مسئولیت نمایندگی، خود را متعهد و ملزم به حفظ حیثیات مجلس و نمایندگان و رعایت نظم و نوبت و اجراء آییننامه داخلی میدانند. (آشنایی اجمالی با مجلس شورای اسلامی، مجلس و راهبرد، پاییز 1372، شماره 1، صص 93-95)
بر اساس قانون اساسی، مجلس در عموم مسائل در حدود مقرر در قانون اساسی میتواند قانون وضع کند (اصل71). طبق اصل 74 قانون اساسی لوایح قانونی پس از تصویب هیأت وزیران به مجلس تقدیم میشود و طرحهای قانونی به پیشنهاد حداقل 15 نفر از نمایندگان در مجلس قابل طرح است و بر اساس اصل 94 کلیه مصوبات مجلس باید به شورای نگهبان فرستاده شود و در صورت تشخیص عدم مغایرت آن با موازین اسلام و قانون اساسی، مصوبه قابل اجراست و برای اجرا به رئیس جمهوری ابلاغ میشود و رئیس جمهوری موظف است مصوبات مجلس را پس از طی مراحل قانونی و ابلاغ به وی امضاء کند و ظرف پنج روز برای اجرا در اختیار مسئولان بگذارد. لوایح و طرحها میتواند عادی، یکفوریتی، دوفوریتی و یا سهفوریتی و متناسباً یک شوری و یا دو شوری باشد. (همان، ص96)
اصل شصتونهم قانون اساسی در این مورد چنین میگوید: " مذاکرات مجلس شورای اسلامی باید علنی باشد و گزارش کامل آن از طریق رادیو و روزنامه رسمی برای اطلاع عموم منتشر شود.
در شرایط اضطراری، در صورتی که رعایت امنیت کشور ایجاب کند، به تقاضای رئیس جمهور یا یکی از وزرا یا ده نفر از نمایندگان، جلسه غیرعلنی تشکیل میشود. مصوبات جلسه غیرعلنی در صورتی معتبر است که با حضور شورای نگهبان به تصویب سهچهارم مجموع نمایندگان برسد. گزارش و مصوبات این جلسات باید پس از برطرف شدن شرایط اضطراری برای اطلاع عموم منتشر گرد. (همان، صص99-100).